من و کربلا

دوباره من بودم و قدم برداشتن بر روی خاکی که میدانم جای قدم های شماست اقا جان

دوباره من بودم و نفس کشیدن در هوایی که میدانم شما و اهل بیتتان در آن نفس کشیده اید

دوباره من بودم و دستان خالی ام و ضریح و شش گوشه شما

دوباره من بودم و تل زینبیه و خیمه گاه

دوباره من بودم و کبوتر های مهمان نواز بین الحرمین

من و جایگاه دوست داشتنی دستان سقای کربلا

من و گنبد های طلایی کاظمین

من و ضریح پارچه ای سامرا، من و سرداب غیبت

من و ایوان طلای نجف

آری، من بودم و کربلا

حالا من ماندم و دلی که هر تکه اش را در گوشه ای جا گذاشته ام و به ضریحی گره زده ام.

عازمیم

السلام علیک یا صاحب الدمعة الساکبة، یا صاحب المصیبه الراقبه، السلام علیک یا حجة الله، یا صفی الله، یا عزّ الاسلام، السلام علیک یا قتیلِ‌العبراة، یا عبرة کلّ مومن …

کربلا
نمیدانم چه شده است که دوباره لایق دیدارت شده ام
لایق حضور در هوایت
لایق نفس کشیدن در حرمین
لایق دیدار شش گوشه
و گره خوردن انگشتانم لا به لای پنجره های ضریح
و اشک و اه و دعا و مناجات
فقط متشکرم
متشکر این موهبت...
این نعمت...


ان شا الله به اتفاق همسر و خانواده ام فردا عازم سفر کربلا هستیم.
دعا کنید بتونم استفاده کنم و لایق باشم.
دعاگوی تمام دوستان خوبم هستم.
یاحسین(ع)