پرستو مهاجر

به جماران که رسیدم، امام را بستری کرده بودند.

سریع روپوش پوشیدم .

 با احتیاط خودم را آماده کردم. حس عجیبی داشتم.

 آنقدر شگفت زده بودم که صدایم در گلویم نمی پیچید.

 آرام سلام دادم. امام دراز کشیده بودند روی تخت.

سلام کردم رفتم سمت دستگاه.

 من یواش سلام کردم و ایشان بلند گفتند:" سلام علیکم و رحمه الله"

 جواب سلام را با صدای بلند می دادند.

 آنچنان جواب دادند که من شرمنده شدم و خجالت زده دستگاه داخل اتاق را وارسی

 کردم و سریع بیرون آمدم.

دیدن امام درآن لحظه و شیرینی سلام ایشان را نمی شود توصیف کرد

شادی روح امام عزیزمان صلوات