در باغ شهادت بازه باز است.....
چهارشنبه, ۲۷ بهمن ۱۳۸۹، ۱۲:۰۲ ب.ظ
آری با اتفاقاتی که چند صباحی است در اطرافمان پررنگ و پررنگ تر شده است.
اتفاقاتی که از سال گذشته دل خیلی ها را آزرده است...
بر روی دل خیلی ها رنجی فراموش نشدنی گذاشته است ...
دل خیلی از همسران و مادران را داغ دار کرده است ....
میتوان به خوبی معنای این واژه را درک کرد که
چرا گاهی فکر میکنیم که پل شهادت رو شکستند؟
نه... میتوانیم با کمی بصیرت به وضوح ببینیم پرستوهایی را که برای رسیدن به این قله ی پر افتخار
بی تابی ها میکنند و یکی پس از دیگری به آرزویشان میرسند.
کاش یادمان نرود که شهادت زمان نمیخواهد عرصه و جنگ سخت نمیخواهد.
تیر و تفنگ و تانک نمیخواهد .
شهادت لیاقت میخواهد ...
باید عاشق باشی تا بتوانی امیدی برای شهادت داشته باشی...
کم نیستند شهریاری ها.....
کم نیستند علی محمدی ها....
کم نیستند ژاله ها ....
کم نیستند کاظمی ها و شوشتری ها....
کم نیستند آنهایی که از رهبرشان میخواهند برایشان آرزوی شهادت کند....
کم نیستند آنهایی که شهادتشان اشک در چشم رهبرشان جمع میکند....
کم ندیدیم در طی این چند سال اخیر پر پر شدن گلها را ....
گل هایی که با ریختن قطره قطره خونشان حماسه ای جدید میسازند ....
چه فکر کرده اند دشمنان؟؟!!!
فکر میکنند با پر پر شدن گلهایمان میتوانند مارا ناامید کنند؟؟
فکر میکنند میتوانند با داغ گذاشتن بر دل مادران و همسران مارا از هدف خود
از رهبر خود از امام خود از دین خود جدا کنند؟؟؟
هیهات که با پر پر شدن گلها با ریختن خون پرستوها عزم ما بیشتر میشود...
پایه های اعتقادمان محکم تر میشود...
عشقمان به امام و رهبرمان شدید تر میشود ....
مگر نبودند مادرانی که در کربلا با عشق به امامشان جگر گوشه هاشان را فدای اسلام کردند؟؟
بدون هیچ چشم داشتی عزیز ترین هایشان را به میدان جنگ فرستادند؟؟
مادران ماهم کم از مادران جوانان کربلا ندارند ...
مادران و همسران این زمان هم حسینی وار پاره های تن خود را
با غرور و افتخار فدای اسلام و امام و رهبرشان میکنند....
میخواهیم ثابت کنیم که تا آخرین قطرات خونمان در راه پایداری انقلابمان دفاع میکنیم...
میخواهیم ثابت کنیم خود را سپر میکنیم تا نکند خدشه ای به انقلابمان
به امام راحلمان و به رهبرمان وارد شود....
میخواهیم ثابت کنیم که نمیگذاریم خون پاک شهدایمان پایمال شود....
میخواهیم ثابت کنیم عاشقیم....
میخواهیم ثابت کنیم که "ما اهل کوفه نیستیم علی تنها بماند"
میخواهیم فریاد کنیم که "اگر آه تو از جنس نیاز است در باغ شهادت بازه باز است"
میخواهیم فریاد کنیم که
"شهدا ! خوشا به سعادتتان....
بروید و به سوی معشوقتان بشتابید ..
ما راهتان را ادامه میدهیم و نمیگذاریم ذره ای خون شما پایمال شود ...
سلام مارا به امام زمانمان برسانید و بگویید جهان در انتظار دیدار روی شماست...
و همه شیعیان این جمله را بر لب زمزمه میکنند که
اللهم عجل لولیک الفرج
شادی روح تمام شهدا صلوات
اتفاقاتی که از سال گذشته دل خیلی ها را آزرده است...
بر روی دل خیلی ها رنجی فراموش نشدنی گذاشته است ...
دل خیلی از همسران و مادران را داغ دار کرده است ....
میتوان به خوبی معنای این واژه را درک کرد که
"در باغ شهادت بازه باز است"
چرا گاهی فکر میکنیم که پل شهادت رو شکستند؟
نه... میتوانیم با کمی بصیرت به وضوح ببینیم پرستوهایی را که برای رسیدن به این قله ی پر افتخار
بی تابی ها میکنند و یکی پس از دیگری به آرزویشان میرسند.
کاش یادمان نرود که شهادت زمان نمیخواهد عرصه و جنگ سخت نمیخواهد.
تیر و تفنگ و تانک نمیخواهد .
شهادت لیاقت میخواهد ...
باید عاشق باشی تا بتوانی امیدی برای شهادت داشته باشی...
کم نیستند شهریاری ها.....
کم نیستند علی محمدی ها....
کم نیستند ژاله ها ....
کم نیستند کاظمی ها و شوشتری ها....
کم نیستند آنهایی که از رهبرشان میخواهند برایشان آرزوی شهادت کند....
کم نیستند آنهایی که شهادتشان اشک در چشم رهبرشان جمع میکند....
کم ندیدیم در طی این چند سال اخیر پر پر شدن گلها را ....
گل هایی که با ریختن قطره قطره خونشان حماسه ای جدید میسازند ....
چه فکر کرده اند دشمنان؟؟!!!
فکر میکنند با پر پر شدن گلهایمان میتوانند مارا ناامید کنند؟؟
فکر میکنند میتوانند با داغ گذاشتن بر دل مادران و همسران مارا از هدف خود
از رهبر خود از امام خود از دین خود جدا کنند؟؟؟
هیهات که با پر پر شدن گلها با ریختن خون پرستوها عزم ما بیشتر میشود...
پایه های اعتقادمان محکم تر میشود...
عشقمان به امام و رهبرمان شدید تر میشود ....
مگر نبودند مادرانی که در کربلا با عشق به امامشان جگر گوشه هاشان را فدای اسلام کردند؟؟
بدون هیچ چشم داشتی عزیز ترین هایشان را به میدان جنگ فرستادند؟؟
مادران ماهم کم از مادران جوانان کربلا ندارند ...
مادران و همسران این زمان هم حسینی وار پاره های تن خود را
با غرور و افتخار فدای اسلام و امام و رهبرشان میکنند....
میخواهیم ثابت کنیم که تا آخرین قطرات خونمان در راه پایداری انقلابمان دفاع میکنیم...
میخواهیم ثابت کنیم خود را سپر میکنیم تا نکند خدشه ای به انقلابمان
به امام راحلمان و به رهبرمان وارد شود....
میخواهیم ثابت کنیم که نمیگذاریم خون پاک شهدایمان پایمال شود....
میخواهیم ثابت کنیم عاشقیم....
میخواهیم ثابت کنیم که "ما اهل کوفه نیستیم علی تنها بماند"
میخواهیم فریاد کنیم که "اگر آه تو از جنس نیاز است در باغ شهادت بازه باز است"
میخواهیم فریاد کنیم که
"شهدا ! خوشا به سعادتتان....
بروید و به سوی معشوقتان بشتابید ..
ما راهتان را ادامه میدهیم و نمیگذاریم ذره ای خون شما پایمال شود ...
سلام مارا به امام زمانمان برسانید و بگویید جهان در انتظار دیدار روی شماست...
و همه شیعیان این جمله را بر لب زمزمه میکنند که
"اندکی صبر سحر نزدیک است"
اللهم عجل لولیک الفرج
شادی روح تمام شهدا صلوات
Budd