صبح ها از دو ساعت قبل از نماز بیدار می شدند

قدم زدن، مطالعه کردن، گوش دادن به اخبار، دعا خواندن، ملاقات ها، خواب قیلوله و...

همه اینها وقت مشخصی داشت.

شانه زدن، ادکلن زدن و مرتب کردن محاسن سر ساعت انجام می شد.

وقتشان هیچ وقت تغییر نمی کرد. جمعه ها اول می رفتند حمام.

ساعت هشت و پنج دقیقه دستگاه فرستنده جدا می شد تا نه و پنج دقیقه.

این کار همیشه راس ساعت انجام می گرفت. ملاقات ها هم راس ساعت انجام می شد.

صبح ها از دو ساعت قبل از نماز بیدار می شدند و مشغول عبادت بودند.

اینها یک سیستم برنامه ریزی دقیق برای همه ما ایجاد کرده بود

شادی روح امام عزیزمان صلوات 

عکاسی از وسائل برای چینش درست اتاق

این یک ویژگی ایشان بود که به تمام جوانب و اطراف خود دقت می کردند.

زمانی که در اتاق نبودند ما اتاق را نظافت وآماده می کردیم.

ایشان آنقدر به اطراف خود دقت نظر داشتند که اگر شما یک وسیله ای را جا به جا می کردی متوجه می شدند.

یک بار بعد از نظافت اتاق، وسائل جا به جا شدند.

وقتی ایشان به اتاق برگشتند، گفتند چرا وسائل روی میز جا به جا شده.

تا آن موقع نمی دانستم روی میز ایشان هر چیزی جای مشخصی داشت.

ادکلن شان، کتاب ها و دیگر وسائل همه جای مشخصی داشتند.

این شد که ما همیشه بعد از ترک امام از اتاق سی سی یو تصمیم گرفتیم تا از فضای اتاق و جای وسائل

عکاسی کنیم. چنانکه بعد از هر بارنظافت، مطابق عکس هایمان، وسائل را بچینیم.

شادی روح امام عزیزمان صلوات 

بلند گفتند:" سلام علیکم و رحمه الله"

به جماران که رسیدم، امام را بستری کرده بودند.

سریع روپوش پوشیدم .

 با احتیاط خودم را آماده کردم. حس عجیبی داشتم.

 آنقدر شگفت زده بودم که صدایم در گلویم نمی پیچید.

 آرام سلام دادم. امام دراز کشیده بودند روی تخت.

سلام کردم رفتم سمت دستگاه.

 من یواش سلام کردم و ایشان بلند گفتند:" سلام علیکم و رحمه الله"

 جواب سلام را با صدای بلند می دادند.

 آنچنان جواب دادند که من شرمنده شدم و خجالت زده دستگاه داخل اتاق را وارسی

 کردم و سریع بیرون آمدم.

دیدن امام درآن لحظه و شیرینی سلام ایشان را نمی شود توصیف کرد

شادی روح امام عزیزمان صلوات

رفتارهای خصوصی آقا روح الله

جزئیات منتشر نشده از رفتارهای خصوصی آقا روح الله از زبان عضو تیم پزشکی امام (ره(

گفت وگویی برای نخستین بار با 'مجید جوادی نسب'، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی

بقیه الله ، متخصص مراقبت های ویژه و عضو تیم پزشکی امام خمینی (ره) که روزها و شب های

فراوانی را در جماران سپری کرده است

23سال از 13 خردادی می گذرد که برای آخرین بار، شب را هم جوار" آقا " به صبح رساند. او شاهد

لحظه لحظه هایی بوده که می گوید حاضر نیست با هیچ چیز عوضشان کند. لحظات بودن و از

نزدیک دیدن، فرق می کند با شنیدن.

از علت سکوتش در همه این سال ها که بپرسی، می گوید:" نمی خواسته تا به عادت گفتن و

مدام گفتن دچار شود تا اندکی از شگفت انگیزی لحظات بودن برایش کاسته نشود. می گوید

برخی را دیده است که دستی از دور داشته اند و بعدها راویان سخن های شنیده، بوده اند نه

حقیقت های به چشم دیده؛ و برخی دیگر که با این نوع گفتن ها، چه دکان ها ساخته اند در این

سالیان گذشته...

سلوک همه این سال های او با پزشکی و پرستاری و تدریس در دانشگاه، در قامت پرستاری،

پاسداری کردن بوده است. می گوید:" تا "آقا" زنده بود، پاسدار او بودیم و پس از او به پاسداری از

"روح" رسیدیم تا "راه" را گم نکنیم.

23 سال است خرداد که می رسد، از آن رسانه و این روزنامه تا این همایش و آن محفل

دانشگاهی، می آیند یا تماس می گیرند و اصرار که آقای دکتر! از روزهای با امام بگویید و اونیز طبق

معمول دو جمله می گوید:" اولا من دکتر نیستم و ثانیا حرفی برای گفتن ندارم" و سپس با چند

تعارف کوتاه درخواست های خبرنگاران را بی نتیجه می گذارد.

این نخستین باری است که پس از مدت ها گفتن و شنیدن و همدلی کردن، بالاخره راضی شده تا

حرف هایش را منتشر کنم و حالا چقدر اصرار دارد که از گفته هایش کسی بهره سیاسی نبرد و

نتیجه گیری اقتصادی نکند. می خواهد که فقط نکته های درس آموزی برای نسل نو گفته شود. می

خواهد که گفته ها را بدون نام گوینده منتشر کنم و باری چند دلیل آورده ام که نمی شود. رسانه

اقتضائاتی دارد و...

بالاخره آنقدر از ضرورت گفتن در این زمانه حرف زدیم و گفتیم که شرائط بد شده و نسل نو گرفتار

این زمانه ی بد. گفتیم نیاز است به حرف های نو، گفتن ناگفته ها، روایت دیده ها و گشودن روزنه

ها. آن هم نه با زبان سیاسی کارها و دکان دارها بلکه با بیان دلدارها...

چرا که دیگر مردم به سادگی، فرق میان ریاکاری و سالوس صفتی را با صمیمیت و صداقت مداری

می شناسند. آنقدر گفتیم تا بالاخره راضی شد اندکی از هزاران روزنه ی به چشم خویش دیده را

بگوید و ما نیز بگوییم برای زمانه بدی که تلاش می کنند تا خوب سیرتان را بسان بدان معرفی کنند

و بدان را جامه خوبان بپوشانند.... بگذریم.

"مجید جوادی نسب" عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله است. متخصص مراقبت

های ویژه و عضو تیم پزشکی امام که روزها و شب های فراوانی را در جماران سپری کرده است و

حالا شاهد عینی ماست و راوی حقایقی ناگفته و نکته هایی منتشر نشده از سبک زندگی مردی

به نام " آقا روح الله خمینی".

آنچه در پی می آید تنها بخشی از ناگفته هایی خواندنی و راز هایی شنیدنی از سال ها بودن و

زیستن جناب جوادی نسب در جماران است. پرسش ها را حذف کردیم و گفتارها را از پس یکدیگر

آوردیم تا نکته های نهفته بیشتر نمایان شود

شادی روح امام عزیزمان صلوات

مسابقه بزرگ با امام عشق

جبهه جهادگران مجازی به مناسبت سالروز رحلت  امام خمینی (ره )

 بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران  برگزار میکند.

مسابقه ی بزرگ صحیفه خوانی

بدین وسیله از دوستان فضای مجازی دعوت میشود

 در این مسابقه که به شرح ذیل است شرکت فرمایند

در این مسابقه وصیت نامه سیاسی الهی امام خمینی (ره) در دسترس شرکت کنندگان قرار میگیرد .

دوستان شرکت کننده با مطالعه ی دقیق متن وصیت نامه، پاسخ سوالات طرح شده توسط طراحان مسابقه را به آدرس ایمیل [e-mail]  ارسال می نمایند.

کاربران کلوب می توانند پاسخ ها را به آیدی پرستو مهاجر (معاون کلوب جبهه جهادگران مجازی) یادداشت یا پیام بزنند.

بعد از مهلت مقرر برای مسابقه؛ به ازای هر 5 شرکت کننده که به 80 درصد سوالات پاسخ صحیح داده باشند به یک نفر به قید قرعه کتاب ارزشمند و سفارش شده توسط  مقام معظم رهبری

نور الدین پسر ایران

اهدا میشود.

مهلت شرکت در مسابقه:

از تاریخ 6 / 3 / 1391
 
تا تاریخ 20 / 3 / 1391

خواهشمند است دوستان شرکت کننده پاسخ های خود را تا تاریخ ذکر شده ارسال فرمایند.

http://mosabeghat-cjf.mihanblog.com/post/1

و من الله توفیق

لیلة الرغائب مراقب آرزوهایت باش...

کوچک که بودی برای داشتن بهترین اسباب بازی های دنیا دعا می کردی.
برای خانه ای پر از خوراکی ،برای کمی بیشتر تاب سواری ...
یادت هست؟
بزرگ تر که شدی آرزو برایت قبول شدن امتحان و دانشگاه رفتن،کار و در آمد بود.
به یاد داری؟
 امروز هم... نمی دانم.
نمی دانم دنیای آرزوهایت امروز تا کجا فکر می کند و دلداده کدام آیین است،
نمی دانم حواس دلت امروز زمام دار چه کسانی است ...
تا کجا تقوا دارد و چقدر مهربان است....
اما لیلةالرغائب را مراقب آرزوهایت باش...
راه آسمان، خدا، اجابت، بخشش شاید در نظرت سخت بیاید.طولانی. دست نیافتنی.
 اما امشب که عاشق شوی پیاده هم می شود تمام آن مسیر طولانی را ساده به پایان رساند
 بی هیچ سخنی از رنج و کم طاقتی بندگان.
 می شود کوله بار دنیا را هر قدر هم سنگین از شانه هایت پایین بکشی
 تا دل کوچکت را به بی کران  آسمان گره بزنی، برای ثانیه ای خدا...

امشب از هر کجای این دنیای بزرگ که در بزنی، صاحبخانه برای استقبال می آید.
با طبقی از آرزوهایی که می خواهی...
امشب ...         لیلة الرغائب ...          مراقب آرزوهایت باش...

ضیافت اولین شب جمعه رجب، لیلة الرغائب، خواب خیلی ها و آرزوی مردمان بسیاری را تعبیر کرده.
به خیال مردمان بسیاری رنگ واقعیت رسانده.
خیلی از مردم برای رسیدن به حاجت های خود دست به دامان این شب می شوند،به ضمانت یک سال انتظار...

تا چند سال پیش خیلی از ما این وعده گاه را نمی شناختیم .
وعده گاهی که خدا در آن بردبار است به گناهکار ترین بندگان،
وعده گاهی که باید امیدوار تر از پیش باشی به استجابت،
آنجا که برای هر چه بخواهی مختاری و خدا به تمام آنچه می گویی شنوا تر از پیش منتظر است...
امشب چه سیاه باشی و چه سپید،هر چه قدر که نا امید،هر چه که بخواهی از خدا ،امیدوار باش به اجابت... 
امشب اعانت جستن به فضل و کرمش برای آنکه امید دارد،مباح است...
امشب تمام فرشته ها از ثلث شب که بگذرد در میان کعبه به خدا برای بخشش بندگان روزه دار رجب دعا می کنند...
لیلة الرغائب تو مختاری برای انتخاب آنچه می خواهی،برای داشتن گوشه ای از تقدیری که آرزویش داری،
برای آنچه می خواهی باشی...   

شاید این شب در آیین های مردم دیگر،در کریسمس، انتظار بودا و روزهای دیگر مردمان دیگر
تجلی کوچکی داشته باشد
 اما مقایسه در رتبه و منزلت،در ارج و بندگی بی حساب پای خودت...
گریزی به اعمال این شب و نیم نگاهی به دعا ها و معانی درد دلت با خدا می ارزد به تجربه حس گوش دادن
کسی به تمام آنچه می خواهی ،بیشتر از همیشه و هر روز...
می ارزد به یک دل سیر دعا...
به لذت گفتن یک طومار آرزو...  

امشب می شود خیلی چیزها از خدا خواست. دنیا و آخرت را، ثروت و تملک را ،بندگی،قدرت،گذشت،آرامش و ... خودخودخود خدا را...

تـــمنــــــــای دعــــا

ایـــــــن الرجــــبیـــــــــون؟!

باز پنجره های ملکوت به بهانه ای دیگر گشوده شد

و چه عاشقانه میسراید:      ایــــن الـــــرجــــبیــــــو ن؟!

چه خدای عاشقی که گناه میخرد      و بهشت میفروشد       و ناز بنده می کشد.

این وصـــــــــل مبـــــــــــارک

تمـــــــنــای دعـــــــا

کمپوت

داشتم تو جبهه مصاحبه می گرفتم بهش گفتم حرفی صحبتی داری بگو ...

گفت : من از امت شهید پرور ایران یه خواهش دارم .

اونم اینکه وقتی کمپوت می فرستید جبهه خواهشا کاغذ روشو نکَنید .

بهش گفتم : بابا این چه جمله ایه قراره از تلویزیون پخش شه ها یه جمله بهتر بگو برادر ...

با همون لهجه اصفهونیش گفت : اخوی آخه نمی دونی تا حالا سه دفعه به من رب گوجه افتاده .

شادی روح شهدا

اللّهم صل علی محمد و ال محمد و عجل فرجهم

خرمــــــــــشهــــــــر

خرمشهر شقایقی خون رنگ است که داغ جنگ بر سینه دارد...

داغ شهــــــــــــــــادت

شهید آوینی

خرمــــــــــشهــــــــر

به مناسبت سالروز آزاد سازی خرمـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـشــ ـ ـهـ ـ ـ ـ ـر

اینــجا زمزمـــی از نـــور پدید آمـــده است...

و در اطـــراف آن قبیــــله ای مســــکن گزیــــده‌اند

که نــــور می‌خــــورند و نـــــور می‌آشامــــند.

زمــــزم نــــور در عمـــق خویش به اقیانوســــی از نور می‌رســـد

کــــه از ازل تــــــا ابــــــــد را فـــــرا گرفـــــــته اســــت

و بــــــر جـــزایــر همیـــشه سبـــــــز آن جاودانــــــان حکـــومت دارنــــد.

شهیــــد آوینــــی