گذشته و آینده...

گذشته ات، گذشته خوب یا بد...

غصه اش را می خوری که چه شود؟!

آینده ؟!

آیا هنوز رسیده است؟!

نگرانش هستی که چه شود؟!

این آینده می آید و باز گذشته می شود!

حال را دریاب

همین لحظه را

همین ناب ترین دارایی را خوب رقم بزن

امام علی (ع) میفرمایند:

آنچه گذشته، گذشته و آنچه قرار است درآینده بیاید کجاست؟!

پس برخیز و غنیمت شمار این فرصتی را که بین دو عدم (گذشته و آینده)  داری!!

چادر سیاه....

چادر سیاه تو را حفظ میکند

چرا که گرگ ها

دنبال شنل قرمزی هایند!

بگرفته از سقوط آزاد

فلسفه تاخیر در استجابت دعا

امام علی علیه السلام می‌فرمایند:

«تأخیر در اجابت دعا تو را نومید نگرداند
زیرا که بخشش خداوند، بسته به نیت است
چه بسا که در برآوردن خواهشت تأخیر شود
تا بدین وسیله خواهنده را پاداش بزرگ‌تر و بخشش بیشتر دهد؛

چه بسا باشد که چیزی بخواهی و به تو داده نشود
اما دیر یا زود بهتر از آن به تو داده شود،
یا برای خیر و مصلحت تو از تو دریغ شده است.

و چه بسا خواسته‌ای که اگر برآورده شود موجب نابودی و تباهی دین تو می‌گردد.»

منبع: میزان الحکمه

شفاعة الحسین

اَللّهُمَّ ارْزُقْنى شَفاعَةَ الْحُسَیْنِ یَوْمَ الْوُرُودِ

وَ ثَبِّتْ لى قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَکَ مَعَ الْحُسَیْنِ وَ اَصْحابِ الْحُسَیْنِ

الَّذینَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلامُ

محبت خداوند

در حدیث معراج آمده ‏است : اى محمّد!

آنان که به خاطر من با یکدیگر دوستى ورزند مستحقّ محبّت من هستند،

آنان که به خاطر من به هم مهر ورزند مستحقّ محبّت من هستند،

آنان که به خاطر من با یکدیگر پیوند و ارتباط برقرار کنند مستحقّ محبّت من هستند،

و آنان که به من توکل کنند مستحقّ محبّت من هستند.

..................................

خدایا ما را مستحق محبت خویش قرار ده

خدایا شکرت...

گاهی که میرسم به تَهِ تَه ِخط گرفتاریهام

همونجا که حرفی نمی مونه جز شکایت کردن

چشمامـو میبندم و به بعضی آدمـهـای دیگه فکــر میکنم ...

به آدماے گرفـــتار تر، مـــریض تر، تنـــهاتر ...

و بعد با خودم زمزمه میکنم که

خدایا شکــــرت ...

شهادت سید الساجدین...

در سوگ زین العابدین زهرا نشسته، تیر غم از داغش بر این دلها نشسته

شام غریبان .... (شب یازدهم)

شب یازدهم است

همه رفته اند و پرواز کرده اند

به مــــلـــــکـــــــوت

علــــی اکــــــبر، علـــــــی اصــــغــــــــر

قاســـــم، عبـــدالله

عــــون، جعـــفــــر

عــــبـــــاس علـــــمدار، حسیــــــن بــن علــــی

حال مانده است

تـــنـــــها

زیـــنـــب و یک کاروان زن

زیـــنـــب و دل شکسته اش

زیـــنـــب و گوشهای پاره ی رقیه

زیـــنـــب و رباب بی پسر

زیـــنـــب و خرابه های سرد

زیـــنـــب و غل و زنجیر

زیـــنـــب و سر های به نیزه

زیـــنـــب و چوب خیزران

زیـــنـــب و تشت طلا

زیـــنـــب و قصر اموی

دل نوشت:

خدا به خیـــر کند عاقبت کار را

چون چاره نیست ... (شب دهم)

او میدوید و من میدویدم

او سوی مقتل من سوی قاتل

او مینشست و من مینشستم

او روی سینه من در مقابل

او میکشید و من میکشیدم

او خنجر از کین من ناله از دل

او می برید و من میبریدم

او از حــ ـــسـ ــ ــیــ ـــ ن ســـــــر من از حـ ــ ـســ ـــیـ ــــ ــ ن دل

خون نوشت:

« چون چاره نیست میرومو میگذارمت حسین جان ... »

تمام ارزو های رباب ... (شب نهم)

علمدارم پناهم تکیه گاهم نازنینم

تمام سرنوشت خیمه گاهم

کنارم غرق خون افتاده اینجا

سپاه خیمه های بی سپاهم

مزن زنجیر غم بر بال زینب (س)

مکش پا کوکب اقبال زینب (س)

شکستی پشتم و از من گذشتی

خدا رحمی کند بر حال زینب (س)

ستون خیمه ام بی تو خراب است

که بی تو قطره ابی هم سراب است

دودستی که بریدند از تن تو

تمام ارزو های رباب است