پرستو مهاجر

وقتی‌ که رئیس‌جمهور مملکت بی‌آلایش و بدون تشریفات در سنگرها و لشکرها و قرارگاه‌ها حضور پیدا می‌کردند، به خودی خود، درس تواضع و فروتنی به انسان می‌داد.


به‌خاطر دارم که روزی در قرارگاه لشکر امام رضا(ع) در پشت خرمشهر بودیم.

دشمن فشار زیادی به آن‌جا می‌آورد. هنگام ظهر شد. هوای گرمی هم بود.

 در مسجد، جا برای نمازگزاران نبود، آقا بیرون‌ آمدند و در هوای گرم، زیلویی انداختند و مشغول نماز شدند و بچه‌ها هم با علاقه به ایشان اقتدا کردند.

 هوا به قدری گرم بود که وقتی پیشانی‌مان را برای سجده به مهر می‌گذاشتیم، داغ بود و می‌چسبید. این معنای اهمیت به نماز است.

 یک بار دیگر هم در قرارگاه عملیات والفجر۱۰ بودیم و مشغول ارائه گزارش بودیم.

یک مرتبه آقا فرمودند وقت نماز شده، گزارش را قطع کنید و آماده نماز شوید. در حالی‌که ما گرم گزارش دادن بودیم اما ایشان فرمودند اول نماز بخوانیم بعد گزارش را ادامه بدهید.

همان‌جا از شهید بهشتی یاد کردند و گفتند: «در بعضی جلسات ما، شهید بهشتی اصلا به ما نمی‌گفت وقت نماز است، بلکه بلند می‌شد و آماده نماز می‌شد و همه نیز در جلسه، چنین می‌کردند.»

و بعد هم فرمودند: «ما اگر کاری می‌کنیم برای نماز است.»

 این برای ما درسی شده که در هر شرایطی نماز را باید اول وقت خواند.

راوی: سردار شهید نورعلی شوشتری